Μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο παρουσίασε πρόσφατα ένα ρομποτικό πρόσωπο καλυμμένο με ζωντανό δέρμα που μπορεί να αυτοθεραπεύεται και να σχηματίζει εκφράσεις. Αυτή η καινοτομία στοχεύει στη δημιουργία πιο ανθρώπινων ρομπότ, ικανά να αλληλεπιδρούν με φυσικότητα με τους ανθρώπους.
Το δέρμα αυτό κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας ανθρώπινα κύτταρα δέρματος που καλλιεργήθηκαν σε ένα μοντέλο κολλαγόνου, το οποίο τοποθετήθηκε σε μια βάση από ρητίνη που εκτυπώθηκε σε 3D. Η διαδικασία περιλάμβανε την καλλιέργεια δερματικών κυττάρων και την προσθήκη επιδερμικών κυττάρων για την ολοκλήρωση της δομής. Το δέρμα συνδέθηκε στο ρομποτικό πρόσωπο με τη χρήση μικροσκοπικών αγκυρών τύπου διάτρησης, δημιουργώντας έναν ισχυρό δεσμό παρόμοιο με αυτόν του φυσικού δέρματος με τους μύες.
Η δυνατότητα του δέρματος να μιμείται τις ρυτίδες έκφρασης κατά τη διάρκεια ενός χαμόγελου έχει σημαντικές προοπτικές πέρα από τη ρομποτική, προσφέροντας ένα νέο πεδίο δοκιμών για καλλυντικά και προϊόντα περιποίησης δέρματος. Παρά το γεγονός ότι το δέρμα δεν μοιάζει ακόμα απόλυτα με το ανθρώπινο, οι ερευνητές αναγνωρίζουν την ανάγκη για βελτιώσεις, όπως η προσθήκη επιφανειακών ρυτίδων και παχύτερης επιδερμίδας για μια πιο ανθρώπινη εμφάνιση.
Ο καθηγητής Shoji Takeuchi τόνισε τη σημασία αυτής της ανακάλυψης για ρομπότ που θα χρησιμοποιούνται σε τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη, οι υπηρεσίες και η συντροφιά. Το συνθετικό δέρμα, το οποίο είναι προσαρτημένο σε ένα μικρό ρομποτικό πρόσωπο ικανό να χαμογελά, διαθέτει ιδιότητες αυτοθεραπείας παρόμοιες με αυτές του ανθρώπινου δέρματος. Μπορεί επίσης να ενσωματώσει αισθητηριακές λειτουργίες, καθιστώντας δυνατή την ανίχνευση αφής και θερμοκρασίας με ζωντανό ιστό.
Η έρευνα αυτή ανοίγει το δρόμο για την ενσωμάτωση ζωντανού δέρματος σε ανθρώπινο-ρομποτικές αλληλεπιδράσεις μέσα στην επόμενη δεκαετία, με συνεχιζόμενες προσπάθειες να υλοποιήσουν αυτό το όραμα.